از دور قفسی میان شهر دیدم. با خود گفتم حتماً پرنده بزرگی را در این قفس خواهند کرد. هرچه صبر کردم، هیچ پرنده ای ندیدم!

آقا گفته شده مداحان نوحه قناعت بخونن. همین ماه رمضونی، علی و نقی و جعفر و بقیه کلی مال و اموال داشتن و خدم و حشم. پس چی شد؟! اگه بنا باشه با نوحه کار جلو بره که ما بهتر بلدیم. دهن گشاد و با گریه دم بدید (جاهای لازم رو هم کش بدید. بیشتر آخر جمله ها، آخر کار) "یه وقت زنــــــــــی، میــــــــــدونی یه مرد می یاد می گیرتت. یه وقت مردی، می دونی یه زنی هست که آروومت کنه ولی دوجنس گراها چــــــــــی ؟ نمیدونه با کی بره. بدتر از اون، دوجنسه ها چــــــــــی؟ زنه ولی صداش مردوو نــــــــــس. بمیرم که نباشم و بی احترامی مردم رو ببینــــــــــم. یه وقت مردی می گن زن بگیــــــــــر ؛ می گی نمی خــــــــــوام. اونا نمی فهمــــــــــن. می گن حتما بی پولــــــــــه. ولی نمی دونــــــــــن که تو نمی تونــــــــــی ؛ نه اینکه نخوای. می خوای دلشونو نشکونی می گی می خوام سرباز آقا باشــــــــــم. زن دست و پامو مــــــــــیبنده. هق هق هه هه ه .... یه وقت هست هرچی مادرت می گه دختر داری پیــــــــــر می شی یه پسر خوب اومــــــــــددددددده تو فقط گریه می کنــــــــــی جواب نمی د ــــــــــی ... آی بمیــــــــــرررررررررم ..."

چند وقتی بود می خواستم از سوپری گردو بگیرم. از این بسته های چینی، غیر چینی. دو سه روز سرک می کشیدم تو یخچالش؛ همون جای همیشگی. به خیال اینکه تموم کرده می یاره چیزی نگفتم. روز چهارم دلم رو زدم به دریا یه جور که خیس نشه پرسیدم از گردو خبری نیست انگار؟! حاجی سوپری ما هم گفت: "نمی خرن این منطقه؛ گرون شده، بیاریم می مونه. والّا ما که یکماهه سود نکردیم. روزی گرون می شه جنسا. هر چی فروختیم جنس خریدیم جاشو پر کنیم. بی خود سرپا واستادیم به خدا." منم زود آب تنم رو خشک کردم و یه "یا علی" گفتم و پریدم بیرون. دیروز چشمتون روز بد نبینه که دیدم یه بسته گردو گذاشته جای همیشگی و از دور چپ چپ نگا می کنه. آقا برداشتن ما همون و 15 هزار تومن (150000 ریال) جرینگی دادن سر این یه قلم نیم کیلویی همون. از دیروز تا حالا گهگاه یه نصفه گردو می شکونم و نمی دونی با چه احساس شاهانه ای می ذارم دهنم. با خودم گفتم این جمهوری اسلامی یه شاه برد ولی خدا وکیلی همه رو شاه کرد! بلا به دور. توضیح: عفیر معادل 1000 تومان و یک آخوندی معادل 10000 تومان است.

آیت الله الدوله : آغا جون فدات بشم راست می گه دیگه. والا دروغ چرا، آ، آ، آ.
از وقتی پارازیتا شروع شده مردم علاقه شون به شما زیاد شده همش می گن ...

همین طور که از کنار پیتزا رنگین کمان رد می شدم، حجت رو دیدم که با مسیح پیتزا می خورد. مردم همه نگاه می کردن؛ انگار اولین باری بود که آدم می دیدن. جلو رفتم و داد زدم وقتی پرده هست چرا این پرده رو نمی کشید؟! با حرص پرده رو کشیدم و با همون صدای عصبی ادامه دادم: مردم روزه دار اند. مسیح چپ چپ نگاه کرد جوری که ساعت دیواری زیر فشار گوشه چشمش فریاد کشید: "هی! من واسه خودم نمی چرخما." زمان رو از دست داده بودم. فکر می کردم هوا روشنه ولی انگار خورشید مدت ها پیش پایین رفته بود! سراسیمه پرده رو پس زدم. شب بود؛ پس چرا چشمام بار اول دروغ گفته بودن؟! با هراس بیرون پریدم تا از مردم بپرسم به چی زول زدن که مأمور انتظامی مچ دست ام رو گرفت: "روزه خواری تو روز روشن!". روز بود و چشمانم بی گناه. هجوم مردم پشت شیشه نذاشته بود روشنی هوا رو ببینم. لرزون لرزون گفتم: " به خدا فکر کردیم شب شده. تقصیره ساعت بود جلو افتاده". مأمور با یه پس گردنی داد زد: " مگه کوری که روز به این روشنی رو نمی بینی؟" تو این هیاهو مسیح که با حجت از در پشتی فرار کرده بودن خودشونو بین جمعیت رسوندند و شروع کردن به یه دعوای ساختگی. سر چی؟ سر اینکه حجت نباید به پلیس زنگ میزده! بعد از 5 دقیقه مردم دو دسته شده بودند. یه سری می گفتن "نباید می خوردن". یه سری، "خوب کاری کردن". آخر سر، دعوا که بالا گرفت، مأمور دست منو ول کرد و بین جمعیت رفت که دیدم این دو تا بزمجه رفتن اون پشت دارن بقیه پیتزا شونو می خورن. آخه یکی نیست به این دو تا بگه واسه یه پیتزا خوردن شما، چند نفر باید تاوون بدن؟ حیف که پیتزای سالگرد آشنا شدنشون بود وگرنه بلایی سرشون می یاوردم که دوست پسرای قدیمشون موسی و ابراهیم هم نتونن بشناسنشون.

چند سال پیش یکی از بچه ها زنگ زد، "زود کانال آوا رو بگیر، داره یه فیلم نشون می ده. من رفتم" فیلم Milk بود. اولین باری بود که می دیدمش. حالا برای بار دوم باز دوباره خیس خیس دیدمش. بازم آخر فیلم روی لنز چتر نگرفته بودن. خیلی گریه کردم، نه به خاطر کشته شدن هاروی، چون اول فیلم گفته بود. بغضم وقتی ترکید که هاروی میگه یه صدای جوون و ناشناس پشت تلفن ازش تشکر میکنه؛ کیلومترها دورتر و فقط برای یه امید، امید به زندگی بهتر. سینه ام خیلی سنگینه. دلم واسه خودم می سوزه. واسه بچه های جی ( G ) که بعد از من می یان. اونام مثل من تا مدت ها نمی دونن گی هستن. بعد هم نمی تونن اون چیزی که فهمیدن هستن، باشن. این حق نیست. اگه زودتر مطمئن می شدم گی هستم، اگه بهم یاد می دادند چطور با قضیه رفتار کنم، ده سال تو زندگی جلوتر بودم. حالا می فهمم چرا باید حتی از دبستان بچه ها رو با همجنس گرایی آشنا کرد. اگه گی باشن و ندونن، اگه بدونن و نتونن بگن، نابود می شن. خیلی دلم می خواست به بابا بگم ولی می ترسم طاقت نیاره. هر وقت عروس و داماد می بینم اشک می یاد تو چشمام. بغض گلومو می گیره. نه برای آرزوی بابام، فقط سینه خودم سنگینی می کنه. بعدنم خودش خوب می شه. تا وقتی زنده هست هر بار که می گه زن بگیر، بهش می گم مگه نمی دونی آخر الزمونه. شرایط جور بشه رو چشم ام، من از خدامه! اونم دعا می کنه. می گه "قلب تو پاکه چون رزق حلال خوردی." خدا عمر با عزت بهش بده.

1.    Sexuality: not sure
2.    Sexuality: Transsexual
3.    Weight
4.    Endowment:  based on metric scale
5.    Role: prefer soft
6.    Role: not sure
7.    Monthly Expense